ค้นหาหมวดอักษร พ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' พยัคฆินทร์, พยัคเฆนทร์ '

  พยัคฆินทร์, พยัคเฆนทร์  หมายถึง ดู พยัคฆ, พยัคฆ์.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• พยัคฆินทร์, พยัคเฆนทร์

  ดู พยัคฆ, พยัคฆ์.

• พยัชน์

  [พะยัด] น. พัด. (ส. วฺยชน).

• พยัญชนะ

  [พะยันชะนะ] น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, เสียงพยัญชนะ ก็เรียก; ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะเช่น ก ข, รูปพยัญชนะ ก็เรียก, ตัวหนังสือ เช่น แปลโดยพยัญชนะ;กับข้าวที่ไม่ใช่แกง, คู่กับ สูปะ ซึ่งหมายถึง แกง. (ป. พฺยญฺชน, วฺยญฺชน;ส. วฺยญฺชน); ลักษณะของร่างกาย.

• พยัต

  [พะยัด] น. ผู้เรียน, ผู้รู้. ว. ฉลาด, เฉียบแหลม. (ป. พฺยตฺต, วฺยตฺต;ส. วฺยกฺต).

• พยับ

  [พะยับ] ว. ครึ้ม, มืดมัว, (ใช้แก่อากาศ) เช่น พยับฟ้า พยับฝน พยับเมฆ.

• พยับแดด

  น. เงาแดด, แสงแดดกล้าที่ปรากฏในระยะไกลเป็นระยิบระยับลวงตา ทําให้เห็นเป็นนํ้าเป็นต้น.

• พยับฝน

  น. ครึ้มฝน.